Katrien (geboren in 1964 te Roeselare) is beeldend kunstenaar . Momenteel woont en werkt ze in Ieper.
Studies
Ik studeerde eerst aan het Hoger Instituut voor Beeldende Kunsten Sint-Lucas te Gent en behaalde er het diploma van Toegepaste Kunsten, met specialiteit ‘Monumentale Kunst’.
Vervolgens behaalde ik een Master in de Beeldende Kunst, met optie Vrije Kunsten aan de Hoge School voor Wetenschap en Kunst, departement Beeldende Kunst in Sint-Lucas te Gent.
Sedert 1988 ben ik docent aan de Kunstacademie te Poperinge, in onder andere Tekenkunst en Schilderkunst. Momenteel doceer ik er vooral de afdelingen Kunstambacht-Textiel en Kantwerk.
Expositie
- Ik werd meerdere keren laureaat en geselecteerd in een aantal wedstrijden, waaraan ik had deelgenomen.
- Meerdere keren deed ik mee aan binnenlandse en buitenlandse groepstentoonstellingen, onder andere in Zweden, Zwitserland en Japan.
- Mijn werk werd gepubliceerd in catalogussen en tijdschriften (onder andere TextielPlus) en wordt tentoongesteld in het Museum voor Schone Kunsten te Kortrijk, het Belgisch Huis in Osaka (J), en zit verder verspreid in privé-bezit.
Eigen visie
Mijn werk beschouw ik als een uiting en bewaarplaats van gevoelens en herinneringen, die ik niet wil verliezen en die zich in de loop van mijn leven hebben opgestapeld. Ik werk in afzondering om na een lange tijd me bereid te voelen mijn werk te tonen.
Het is een los antwoord op iets, maar zeker geen ‘statement’.
Ik hou me bezig met de bevraging van het beeld binnen een conceptuele context. Dat kan historisch of maatschappelijk zijn.
Soms lijkt het alsof het medium zelf ten dienste wordt gesteld van een concept. Het blijft steeds een bevraging binnen het medium.
Mijn motto: Voor alles is er een seizoen. Er is een tijd om te groeien en een tijd om te plukken van wat er is.
Dat wat is geweest, is nu… en dat wat zal komen, is al geweest.
Met dit als achtergrond blijft mijn werk een zoektocht naar een eigen identiteit. Levensvragen houden me in de ban.
Het geheel koestert thema’s als de vergankelijkheid, de kwetsbaarheid van het menselijk leven, het menselijke lot in haar ontroerende kwetsbaarheid.
Mijn beeldende werken zijn een noodzaak voor mezelf, het is iets wat ik reeds van jongsaf doe en me niet meer loslaat.
