Drie artikelen
Vorige week heb ik drie berichten gelezen over onze soort, die me ietwat geschokeerd hebben.
Als eerste ging het over de eerste ‘boeren’ die 7.000 jaar geleden via Egypte en de Middellandse Zee naar West-Europa trokken. Daar waren reeds andere mensen van onze soort actief als jagers-verzamelaars. De twee gemeenschappen zijn op meerdere plaatsen gaan samenleven, maar dit gebeurde niet volgens gelijkheid.
Het is gebleken dat de ‘boeren’ rijk waren en het beste eten hadden. De jagers moesten leven van het afval.
Er zijn vermoedens dat de jagers als slaven werden gehouden.
Door een grafvondst waarbij men rond een welgestelde meerdere skeletten van jagers vonden, is men erachter gekomen dat er bij de begrafenis van de meester, meerdere slaven gedood werden als een soort offer.
Dat dit reeds in Egypte voorgekomen was bij de farao’s is algemeen geweten, maar dit dit ook in Europa ‘bij het gewone volk’ een gebruik is, gaf me toch wel een shock.
Tweede shake:
Er is een tijd geweest dat de Neandertaler leefde op de aarde toen ook de Homo Sapiens Sapiens aan het opkomen was.
Initieel was de Neandertaler meer gedrongen en sterker dan de HSS, dus stond het normaal in de sterren geschreven dat dit de dominante soort zou worden. Echter het kan verkeren: Niettegenstaande het evolutionair voordeel van veel sterker te zijn, werd hij weggeconcureerd door onze soort, de HSS.
Na onderzoek zou ons geheime wapen de eerder menslievendheid zijn en de mogelijkheid tot samenwerking zijn. Uit het communiceren is dan de taal geboren. Zo konden we ervaringen en verhalen aan elkaar doorgeven, waardoor we veel intelligenter werden, want we konden nu de ervaringen van de vorige generaties cumuleren in plaats van alles zelf te moeten ondervinden.
Derde kaakslag
Als mens worden onze daden bepaald door minstens 4 hormonen in onze hersenen. Eén daarvan, de oxytocine, wordt ook wel het knuffelhormoon genoemd. Bij de geboorde van een kind zou een moeder extreem veel van dit hormoon aanmaken om zo de band tussen moeder en kind te versterken.
Echter zou hetzelfde hormoon verantwoordelijk zijn voor de agressieve reactie die een moeder(dier) soms vertoont.
Indien het jong zou bedreigd worden, zorgt dit hormoon ervoor dat de moeder erg agressief uit de hoek kan komen. De naam van knuffelhormoon is misschien te veel eer ervoor.
